Kindercoaching & Gezinscoaching
Wat is Kindercoaching?
Het coachen van kinderen is onlosmakelijk verbonden met het coachen van het systeem waar het kind onderdeel van uitmaakt. Het systeem omvat het gezin waarin het opgroeit, de school die het bezoekt, de wijk waarin het leeft en de clubs waar het lid van is. De kindercoach zal bij het coachen van kinderen daarom altijd de belangrijkste betrokkenen bij de begeleiding betrekken, zoals ouders en leerkrachten. De kindercoach kijkt wat zowel kinderen als hun systeem nodig hebben en wat hun gemeenschappelijke doelen zijn. De coach helpt het kind om zijn werkelijke authenticiteit te (her)ontdekken zodat het binnen zijn leefsysteem volledig tot zijn recht komt en goed leert communiceren. Het doel daarvan is dat het kind zich ontwikkelt tot een zelfverzekerd en sociaal individu dat zijn talenten optimaal kan ontplooien.
Wat is Gezinscoaching?
Kinderen krijgen bewust of onbewust heel veel mee van wat er zich in een gezin afspeelt en wat invloed kan hebben op het functioneren van het kind.
Bij Gezinscoaching kijken we verder dan het weer op weg helpen van het kind.
Hoe functioneert het gezin? Hoeveel aandacht is er voor de kinderen?
Zijn er spanningen in huis? Worden de behoeftes van het kind vervult?
Hoe vaak word je als ouders geconfronteerd met je eigen angsten, verdrongen emoties en ouderboodschappen uit je jeugd, waardoor je misschien niet op de juiste manier reageert naar je kinderen toe. En hoe herken je deze triggers (*) en bescherming- en overlevingsmechanismen?
(*) Triggers zijn gebeurtenissen die het getraumatiseerde verleden naar boven halen, vaak omdat ze lijken op een onveilige en traumatiserende situatie van vroeger.
Kindercoaching kan worden toegepast op alle belangrijke levensthema’s van kinderen en jongeren, maar is in het bijzonder geschikt voor de volgende onderwerpen:
- Inzichtelijk maken van conflicten, problematiek en gespreksvoering;
- Inzichtelijk maken van levensloop en ontwikkelingen van het kind;
- Herkennen van misbruik;
- Problemen binnen organisatiesystemen en -vormen binnen het onderwijs;
- Verhoging van zelfvertrouwen van kind en omgeving;
- Inzicht krijgen in seksualiteit en pubertijd;
- Werken aan het krijgen van meer balans;
- Grip krijgen op verslavingen;
- Werken aan talentontwikkeling en vinden van passies;
- Helpen bij ontwikkeling van creativiteit en assertiviteit;
- Emotiemanagement;
- Begeleiden bij studiekeuze.
Gezinscoaching kan worden toegepast op alle belangrijke levensthema’s van het gezinsleven, denk bijvoorbeeld aan:
- Wijzigingen in de samenstelling van het gezin, bijvoorbeeld na een scheiding of bij een nieuw samengesteld gezin;
- Het verbeteren van de communicatie binnen het gezin;
- Opvoedings- en omgangsvraagstukken;
- Gezondheid;
- Geld of schulden;
- Wonen;
- Observatie van de thuissituatie;
- Relatie tussen ouders en tussen ouder en kind;
- De positie van het kind in het gezin (jongste, middelste, oudste);
- Familieopstellingen;
- Veiligheid;
- Emotiemanagement.
Interesse voor het onderwerp
Tijdens mijn therapie- en opleidingsperiode heb ik gemerkt dat eigenlijk elk punt waar ik in mijn volwassen leven tegen aan loop terug te herleiden is naar mijn kindertijd.
De interesse is groter geworden doordat:
- Ik ben opgegroeid met ouders die me niet hebben kunnen geven wat ik nodig had;
- Ik in mijn volwassen leven tegen dingen aanloop die een link hebben met mijn kindertijd;
- Ik behoefte heb aan warmte en liefde, maar me daar niet voor open durf te stellen, me niet kwetsbaar durf op te stellen;
- Het in een gezin met meerdere kinderen kan verschillen in wat het ene kind meekrijgt en wat het andere;
- Ik graag mijn ervaringen wil gebruiken om anderen daarmee bij te staan;
- Ik geïnteresseerd ben in het hoe en wat van wat een kind mee krijgt van zijn jeugd en hoe dit zijn verdere leven kan beïnvloeden.
We gaan jaren naar school om te leren lezen, schrijven, rekenen etc. en als we auto willen rijden hebben we eerst een aantal lessen en een rijbewijs nodig voordat we zelf de weg op mogen. En zo zijn er nog legio voorbeelden te bedenken, waarbij je eerst lessen nodig hebt om dingen te kunnen leren.
Hoe komt het toch dat er geen begeleiding of opleiding is om aanstaande ouders voor te bereiden op het ouderschap? Terwijl het zo’n moeilijke en zware taak is om kinderen ‘goed’ op te voeden.Want hoe weet je of je het ‘goed’ doet? Hoe vaak zal je als ouders worden geconfronteerd met je eigen angsten, verdrongen emoties en ouderboodschappen uit je jeugd, waardoor je misschien niet op de juiste manier reageert naar je kinderen toe en hoe herken je deze triggers en bescherming- en overlevingsmechanismen? En wat heeft dat voor gevolgen? Voor de kinderen….. en voor de ouders….
(Triggers zijn gebeurtenissen die het getraumatiseerde verleden naar boven halen, vaak omdat ze lijken op een onveilige en traumatiserende situatie van vroeger.)
Als ouders kun je het nooit 100% goed doen, dat is iets wat wel duidelijk wordt uit alle literatuur. Je kunt er niet altijd zijn voor je kind, dat is ook niet realistisch. Het leven bestaat niet alleen uit het opvoeden en begeleiden van de kinderen die je krijgt. Vele ouders hebben behoorlijk wat bordjes om hoog te houden in het leven, zeker nu veel gezinnen bestaan uit ouders die allebei werken, of eenoudergezinnen na een scheiding of ouders die door andere omstandigheden er alleen voor komen te staan. Zeker als je in moeilijke omstandigheden leeft, denk bijvoorbeeld aan niet ideale leefomstandigheden, als je geldproblemen hebt of wellicht psychische problemen, dan zal het voor het opgroeiende kind waarschijnlijk zijn dat er niet aan al zijn behoeften voldaan kan worden.
Sommige ouders kunnen het leven van hun kinderen behoorlijk zuur maken door hun eigen problemen. En dan is de kans op kindermishandeling groot. Hier kom ik later nog op terug.
Veel belangrijker is dat ouders zelf gaan inzien en zich bewust worden van hun eigen overlevingsmechanismes en ouderboodschappen. Als een volwassene niet zichzelf is dan zal een kind dat direct voelen en, of het gaat er tegen in, of het wil niets meer met je te maken hebben. Een kind voelt het als er niet de waarheid wordt gesproken tegen ze.
En natuurlijk, ik begrijp inmiddels ook beter waarom mijn ouders mij zo hebben opgevoed en wat zij zelf hebben meegekregen uit hun eigen jeugd. Maar hoe doorbreek je zoiets?
Hypothese
Hypnotherapie biedt ondersteuning bij het voorbereiden van aanstaande ouders en ook tijdens de opvoeding van hun kinderen.
Oftewel klopt het dat je beter bent voorbereid voor het ouderschap als je door middel van hypnotherapie bewust bent van je overlevings- en beschermingsmechanismen uit je jeugd? Zodat je niet bij elke trigger als ouder schiet in je kinderrol?
Indien je geïnteresseerd bent om mijn volledige scriptie te lezen, klik dan op deze link: scriptie
